Bunkers: Hoe en wat?

Bunkers, bij deze term denk je waarschijnlijk direct aan vochtige donkere kelders, militairen, gevaar en andere heel wat minder prettige dingen die ook absoluut niets met productie en opslag te maken hebben. Maar een bunker is ook een opslagplaats voor grondstoffen en dát is precies waar het in dit geval om gaat.

Op de molen in Aalburg hebben we ze namelijk ook: bunkers. Drie stuks om precies te zijn. Want heb je er weleens over nagedacht dat al die kilo’s tarwe, spelt en rogge ergens moeten blijven, totdat ze verpulverd worden tussen de molenstenen? En dat de ruimte in een gemiddelde molen niet die van een pakhuis betreft?

Waar molen ‘De Hoop’ in Veen behalve een werkpaard ook een prachtig voorbeeld is van hoe de tijd stil kan lijken te staan, met de knusse kneuterigheid die daarbij hoort, wordt ‘De Twee’ met liefde én met recht ook wel ‘windmeelfabriek’ genoemd. De molen was ooit helemaal leeggesloopt en dat was natuurlijk de ultieme vrijbrief om hem naar eigen wens in te richten. En dat is in dit geval: zo praktisch en efficiënt mogelijk!

De hoeveelheid meel die in de molen in Aalburg gemalen wordt (voor Bakker Hardeman), ligt ook aanzienlijk hoger dan in Veen, dus dan zijn wat extra hulpmiddelen met tijdbesparende functionaliteit bepaald geen overbodige luxe. Zo ook de bunkers, om terug te keren naar het originele onderwerp.

Het zijn er drie, om precies te zijn. Op de maalzolder staat een grote waar vier ton in kan en een kleinere met een capaciteit van anderhalve ton. En dan is er nog de kleinste op de tussenzolder waar 800 kg in kan. Maar aangezien deze ook in het maalproces wordt gebruikt, is dit meer een doorgangsbunker dan bedoeld voor opslag.

‘Dat zijn nogal gewichten, hoe krijg je dat allemaal in die bunkers?’, horen we je haast denken. Gelukkig hebben we daar geen bovenmatige kracht voor nodig. Wanneer er een vrachtwagen komt lossen, takelen we een bigbag (inhoud: 1000 kg) omhoog om deze vervolgens te lossen in een bunker. Ophijsen, pallet eronderuit, de ‘glijbaan’ eronder, slurf los, en dan loopt ’t zo in de elevator. In deze Facebookpost staan ook enkele korte filmpjes van dit proces.

Elevator is het Engelse woord voor lift, maar dat is het hier dus ook. De tarwe wordt via kokers omhoog of omlaag getransporteerd. Vervolgens zijn er de vulpijpen waarmee de tarwe van de elevator naar de grote of de kleine bunker wordt overgebracht. Een snelle, efficiënte en ook hygiënische manier om grondstoffen te transporteren.

Om het nog moderner te maken, is er ook een systeem voor beluchting om ervoor te zorgen dat er voldoende zuurstof bij de tarwe komt en er geen schimmel ontstaat of ongedierte in komt. Zeker voor een molen zoals ‘De Twee’ die puur biologisch maalt, is het heel belangrijk om zo zuiver mogelijk te werken én te transporteren!

Het mooie aan dit verhaal is dat we dit soort systemen ook allemaal zelf ontwikkelen en bouwen. Geen duurbetaald bedrijf wat dingen komt installeren, maar een kwestie van mankracht en stevig denkwerk. Gelukkig hebben we binnen onze kring wat mensen die ons hierbij helpen met woord en daad en graag delen in hun kennis en visie.

Op die manier krijgt de naam van ‘De Twee Gebroeders’ eigenlijk nog een extra dimensie: Omdat het samen bouwen aan een nóg betere toekomst voor deze molen, het ontwikkelen van plannen en hulpmiddelen voor verbetering, verduurzaming en efficiëntie, óók weer voor verbroedering zorgt!